Tüm güzel yorumlarınızı ailece tek tek okuduk.
Samimi ve içten sözleriniz db junk'ın aslında koskocaman bir aile olduğunun gözlerim yaşararak sevinçle farkına varmımı sağladı.
İlk başta anneciğimin hastalığını öğrenmenin üzüntüsüyle terapi gibi başladığım bloğum kısa bir süre sonra paylaşmanın verdiği mutluluğa ve tutkuya dönüştü, adeta ailemizden biri oluverdi.
Annecim durumunun umutsuz olduğunu hiçbir zaman bilmedi...
Ölümün gölgesinden kaçmak için hep oynadık...
Raporlar üzerinde oynadık, doktorları, çevreyi tembihledik durmadan...
Bilemiyorum doğru muydu ama hızla ilerleyen saatin tiktakları kulağınızdayken nasıl zevk alınabilirdi ki kalan hayattan!..
Tek tesellimiz kısıtlı zaman farkındalığında her günümüzü anneciğimle dolu dolu geçirdiğimiz bir yıl ve son güne kadar acı çekmemiş olması...
Hepinize gönülden teşekkür ederim.
İyi ki varsınız:)
Sen hep mutlu ol, yüzün gülsün.. Tekrardan ailene ve sana sabır diliyorum.. Sende iyiki varsın <3
YanıtlaSilSizde iyiki varsınız
YanıtlaSilyazınızın sonuna ufacık da olda bir gülümseme kondurabildiysek ne mutlu! kendinize iyi bakın ve dua edin daima!
YanıtlaSilBaşınız sagolsun tekrardan.. bence ınsan elinden gelen herseyı yaptıgına ınandıgı anda huzura kavusuyor. Annenizden umutsuzlugu gizlemeniz de yapabilecegınız son seydi eminim bu yuzden ıcınız huzurla dolabilir yapılması gerek de buydu bence.. Artık annenizle konusabileceginiz yer ruyalarınız.. ben dedemi kaybettigimin aksamı ruyamda gorup onunla konusmustum. cok mutluyum huzurluyum burda benı merak etme demıstı sabah gulumseyerek uyanmıstım.. en kısa zamanda sizinde annenizle ruyanızda karsılasacagınıza ve ne kadar mukemmel bir kıza sahıp oldugunu soyleyecegıne emınım.. yaptıgınız herseyın farkına varmıs olarak karsınızda olacak cunku.. sevgilierimle.. emre beceren
YanıtlaSilyan yana olamasak da bizler hep burdayız deniz abla...
YanıtlaSilDerslerim nedeniyle uzak kalmıştım internetten bir haftadır.. Gene bir işimi halletmek için koştura koştura gittiğim bi yerde, gazetelerden birine rastgele elim uzandı.. en ön sayfadaydın... Ama bu sefer o hep güzel yüzünle değil... Kötü bir haberle... Yazdıklarını ordan okudum bu sefer, gözlerimden yaşlar süzüldü sicim sicim... Okadar içimize girmişsin ki kısa sürede, okadar yakın hissetmişiz ki seni, o acıyı yüreğimde hissettim... Hepimizin başı sağolsun...
YanıtlaSilEminimki annen melek gibiydi, artık kanatları da var...
Cocorosie'nin de dediği gibi kısa sürede bizim bir parçamız oldun,hissettiklerini biz de yüreğimizde hissettik.Sen iyi ki varsın Deniz ablacm ! <3 :) Cemre..
YanıtlaSilböyle acı olaylarda diyecek birşey bulamadım hiçbir zaman nutkum tutulur baka kalırım ölümden korktuğum için belki de..sizin gibi bir aileye sahip olduğu için huzur içindedir eminim sizde öyle olun.. (gulcekim)gozde..
YanıtlaSilBen de 1 yıl kadar önce blogunuz olduğunu ilk gazetede okumuştum ve orada da annenizin hastalığı üzerine kafa dağıtmak için DB Junk adlı blogu açtığınız yazıyordu. Başınız sağolsun...
YanıtlaSilsizde iyi ki varsınız,bazen yazmaya mecalim olmasa da her gün sizi takip etmek büyük bir zevk.bende babamı kaybettim bir gece ansızın.aynı şeyler olmasa da yaşadıklarımız tüm kalbimle paylaşıyorum acınızı,okurken gözlerim doldu bir kez daha..
YanıtlaSilBasiniz sagolsun, annenin yerini hicbir sey dolduramaz bu hayatta! beliz
YanıtlaSilHepinize yürekten çok teşekkür ederim :)
YanıtlaSilGeç haberim oldu,bu ara fazla nete giremiyorum.Bugün gazetede haberi okuyunca tuhaf hissettim kendimi.Size ve yakınlarınıza başsağlığı diliyorum.Umarım acıları dinmiştir.:((
YanıtlaSil